« Reserveer een domein
Claim je plek online
Lanceer die website

en investeer in je vindbaarheid, robotgevoeligheid, virtuele betrokkenheid, zoekmachinevriendelijkheid en transformeer je brand, speciaal voor Google a.k.a. your new best friend

App je fotograaf
Filmmaker
Webdesigner
Vormgever
Copywriter
Storyteller

en laat onder influence door anderen definiëren wie je bent

Koppel je Facebook
Instagram
Linkedin
Pinterest
Snapchat

en ontken al je socialmediastress

Print
Druk
Wrap
Sign

en shine met je logo in een ledlichtbak

Manage
Analyseer
Optimaliseer

Check je netwerk, praat met founders, ambassadors, accountmanagers, consultants, experts, analisten, specialisten en marketeers over social content, launch campagnes en Google Analytics

Reageer op reacties
Review je reviews
Staar je blind
Scroll je suf
Streel je entertainmentlust

Adverteer online
Scan je cijfers realtime
Vier het op je timeline
Ga live
Real life maar dan online
Hoeveel likes?

Snak
naar offline »

« Ik wilde iets Trainspottings “Choose life”-achtigs, Nick wilde sowieso zwarte balken voor gezichten, lasers en confettikanonnen. Over een periode van een ongeveer 2 maanden bedachten we hoe de film eruit moest zien, met leidende voice-over. Nick zat op beeld, ik op tekst. Elke week wisselenden we onze ideeën uit bij Blommers aan de haven. Dit waren weken van schrappen, toejuichen, bijschaven en concreet maken, tot we bij de draaidag aankwamen.

De film is voor ons, voor mij, meer dan een promotiefilm. De film laat de kracht van onze samenwerking zien en bovendien Nicks kracht om een project te leiden, aan te sturen en de juiste mensen te enthousiasmeren en op de juiste plek te zetten. Nick schakelde oud-collega´s Rico en Alex in, bedacht dat maatje Iris goed voor de camera kon staan en regelde locaties, de meest upscale camera gear, de beste verlichting en (natuurlijk) lasers en confettikanon. Regisseren, dat doet Nick echt in de allerbreedste zin van het woord.

Voor de voice-over had ik mijn oog op Otto: een soort Ian Curtis, maar dan enthousiast. En met een grote liefde voor Trainspotting. Otto is in eerste plaats mede Frank Ocean-aanbidder en in tweede plaats zanger van Nijmeegse band The Hubschrauber. Toen ik hem een keer Garden shed, garden shed, garden shed, garden shed – For the garden – That is where I was hidin’ – That is what love I was I in hoorde droppen, werd ik verliefd op zijn stem. Ik wist dat hij deze voice-over moest doen. En het werkte. Otto schakelde mede-bandlid David in en samen zorgden zij dat de tekst en muziek perfect bij Nicks beelden klopten. Maar echt perfect.

Dit team was compleet. Compleet-compleet. Hierdoor staat de film voor mij voor de fantastische samenwerking, vooral met Nick, maar ook zeker met de rest. Daarnaast staat het voor mij echt als de kick-start als Stommelou. Ik was hiervoor al voor mezelf bezig, maar dit project hielp me koers te zetten. Het gaf me richting. Ik kwam er door dit project achter wat ik het liefste wilde maken, maar ook vooral hoe ik me wilde voelen tijdens het maken: serieus genomen, ondersteunt; enkel binnen kaders van gedeelde passie, inzet en eerlijkheid. »